سرود «قَسَماً» (به معنی سوگند میخوریم) سرود معروف انقلابیون الجزایر است که پس از استقلال از فرانسه به عنوان سرود ملی این کشور انتخاب میشود. شعر این اثر را مفدی زکریاء در آوریل ۱۹۵۵ و در زندان سروده است. شایع است که به دلیل عدم دسترسی به کاغذ و قلم، او این شعر را با خون خود و بر دیوار زندان نوشته است. موسیقی این اثر را نیز محمد فوزی، آهنگساز مصری، تنظیم نموده است. پس از پیروزی انقلاب و استقلال الجزایر در سال ۱۹۶۲، این اثر به عنوان سرود ملی الجزایر انتخاب میشود. یکی از موارد جالب در این سرود، خطاب قرار دادن فرانسه و وعده گرفتن انتقام در آن است. چیزی که در سرود ملی مرسوم نبوده و علیرغم مباحثاتی نیز که در این زمینه صورت گرفته، همچنان این بخش در سرود ملی الجزایر و بدون تغییر مانده است که خود شاهدی است بر سختیهایی که ملت الجزایر در دوره استعمار فرانسه متحمل شدهاند و اینگونه در صورت ملیشان بازتاب یافته است.
در ادامه ترجمه فارسی سرود قابل مشاهده است. (با استفاده از ترجمه صفحه فارسی «سرود ملی الجزایر» در سایت ویکیپدیا و با اندکی تغییرات)
سوگند میخوریم به آذرخش بُرّان!
و به خونهای پاک روان!
و به پرچم درخشانی که در اهتزاز است!
و بر فراز کوهستانهای بلند در پرواز است!
که ما به پا خاستهایم؛ یا زنده خواهیم ماند و یا اینکه خواهیم مرد
عزم خود را جزم کردهایم که الجزایر زنده بماند
شاهد باشید !شاهد باشید! شاهد باشید!
ما سربازانی هستیم که در راه حق به پا خاستهایم
و برای استقلال به جنگ برخاستهایم
آن هنگام که فریاد برآوردیم کسی ما را نشنید!
پس صدای باروت را ضربآهنگ خود قرار دادهایم!
و آهنگمان نغمه مسلسلهاست!
عزم خود را مصمم کردهایم که الجزایر زنده بماند
شاهد باشید !شاهد باشید! شاهد باشید!
ای فرانسه زمانه گستاخی به سر رسیده است!
و ما آن را مانند کتابی بستهایم!
ای فرانسه امروز روز حساب است!
پس آماده شو و جواب خود را بگیر!
همانا با انقلاب ما زمان پاسخگویی فرا رسیده است!
عزم خود را جزم کردهایم که الجزایر زنده بماند
شاهد باشید! شاهد باشید! شاهد باشید!
از قهرمانانمان ارتشی پدید خواهیم آورد،
و بر جانباختگانمان افتخار و شکوه را بنا میکنیم،
روح و جان ما جاودانه خواهد بود
و بر شانههایمان پرچم خود را بالا خواهیم گرفت
ای جبهه آزادی ما سوگندی برای تو یاد کردهایم
عزم خود را جزم کردهایم که الجزایر زنده بماند
شاهد باشید !شاهد باشید! شاهد باشید!
فریاد سرزمین مادری از میدان نبرد، محل فداکاری و جانفشانی، شنیده میشود،
به آن گوش فرا دهید و ندای آن را اجابت کنید،
با خون شهدا آن را بنویسید،
و آن را برای نسلهای آینده بخوانید،
ای افتخار و سربلندی، ما دست خود را به سوی تو دراز کردهایم!
عزم خود را جزم کردهایم که الجزایر زنده بماند
شاهد باشید !شاهد باشید! شاهد باشید!