پس از فتح غرناطه فردیناند و ایزابل امتیـازاتی به یهودیان این شهر دادند از جمله حق سکونت آنها در سایر مناطق اســپانیا بـه عنـوان شهروندان تحت حمایت او، و نیز حق مهاجرت به شمال افریقا. مهاجرت داوطلبانه” به یقین امتیازی بود که به پاس مشارکت این دسته یـهودیان در فتح غرناطه داده شد زیرا در آن زمان شــمال آفریقـا از موقـع تجـاری برجسـته ای برخوردار بود و به همین دلیل کمی بعد مهاجرت انبوهی از یهودیان به سرزمین مراکش رخ داد. توجه کنیم درست در همان زمانی که انگیزاسیون در اوج تکاپوی خود بود یهودیان مقام‌های بالایی در دربار سلطنتی اسپانیا داشتند و رهبران یهودی پیوند نزدیک خود را با دربار ملکه ایزابل حفظ کرده بودند. در پرتغال نیز چنین بود. مهاجرت وسیع یهودیان پرتغال به مراکز شکوفای تجاری جهان در دوران مانوئل ثروتمند آغاز شد. این توضیحات روشن می‌کند که مهاجرت یهودیان -مارانوها- و استقرار شبکهٔ جهانی آنان عامل بسیار مهمی در توسعهٔ تجارت اسپانیا و پرتغال بود و قطعاً با مشارکت دربارهای اسپانیا و پرتغال و با اهداف سیاسی و اقتصادی انجام گرفت. حضور فعال یهودیان -مارانوها- در اقتصاد مستعمراتی پرتغال تا سدهٔ هفدهم تداوم داشت و تنها زمانی این پیوند افول کرد که پرتغال اهمیت خود را به عنوان یک امپراتوری جهانی از دست داده و کانون‌های جدید استعماری به ویژه هلند و انگلستان سر بر کشیده‌ بودند. بدین‌سان کانون‌های یهودی در کلیهٔ بنادر مهم پیرامون دریای مدیترانه مستقر شدند و در واقع این منطقه را به طور کامل به محاصرهٔ خود گرفتند. آنان شریان‌های گردش کالا و سرمایه را در مهم‌ترین مراکز اقتصادی جهان آن روز به‌گونه ای شگفت در دست خود گرفتند. از این رو اگر زرسالاری یهودی را نخستین و گسترده‌ترین سازمان مخفی جهان معاصر بنامیم سخنی به گزاف نگفته‌ایم.